Haberleri izlediğimde coğrafi konum, ekonomik koşullar fark etmeksizin insanların acı çektiğini görüyorum.Dünyada acının varlığı hüküm sürüyor. Mutlu olan insanların bile mutluluğu bâki değil. Yaşadığımız dünya acılarla beslenen büyüyen bir küre.

Söylenecek o kadar çok şey varken,
İçimde fırtınalar koparken,
Konuşmamak için arka arkaya sigara yakarken,
Gözlerimden damlalar akıp giderken
Ve
Ölesiye acı çekerken
Susuyorum...

Aslında her şey , destekleme alımlarında devletçe alınan tütünün , yine devletin fabrikalarında üretilen dikdörtgen bir kağıt parçasının arasına rulo yapılmasıydı onun için. Dudakları aslında sigara içmesinin dışında da çok iyi işlere yarıyordu. Mesela metalik ve itaatkar sesiyle ateşli tartışmalara girdiğinde çok sanatsal kıvrımlar alıyordu ya da bir şeyler ters gittiğinde dudaklarını içe doğru çekiyor,